рудымента́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рудымента́рны рудымента́рная рудымента́рнае рудымента́рныя
Р. рудымента́рнага рудымента́рнай
рудымента́рнае		 рудымента́рнага рудымента́рных
Д. рудымента́рнаму рудымента́рнай рудымента́рнаму рудымента́рным
В. рудымента́рны (неадуш.)
рудымента́рнага (адуш.)		 рудымента́рную рудымента́рнае рудымента́рныя (неадуш.)
рудымента́рных (адуш.)
Т. рудымента́рным рудымента́рнай
рудымента́рнаю		 рудымента́рным рудымента́рнымі
М. рудымента́рным рудымента́рнай рудымента́рным рудымента́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)