рудапраяўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| рудапраяўле́нне | рудапраяўле́нні | |
| рудапраяўле́ння | рудапраяўле́нняў | |
| рудапраяўле́нню | рудапраяўле́нням | |
| рудапраяўле́нне | рудапраяўле́нні | |
| рудапраяўле́ннем | рудапраяўле́ннямі | |
| рудапраяўле́нні | рудапраяўле́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)