рудапад’ё́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рудапад’ё́мны рудапад’ё́мная рудапад’ё́мнае рудапад’ё́мныя
Р. рудапад’ё́мнага рудапад’ё́мнай
рудапад’ё́мнае		 рудапад’ё́мнага рудапад’ё́мных
Д. рудапад’ё́мнаму рудапад’ё́мнай рудапад’ё́мнаму рудапад’ё́мным
В. рудапад’ё́мны (неадуш.)
рудапад’ё́мнага (адуш.)		 рудапад’ё́мную рудапад’ё́мнае рудапад’ё́мныя (неадуш.)
рудапад’ё́мных (адуш.)
Т. рудапад’ё́мным рудапад’ё́мнай
рудапад’ё́мнаю		 рудапад’ё́мным рудапад’ё́мнымі
М. рудапад’ё́мным рудапад’ё́мнай рудапад’ё́мным рудапад’ё́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)