роўнанапру́жаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. роўнанапру́жаны роўнанапру́жаная роўнанапру́жанае роўнанапру́жаныя
Р. роўнанапру́жанага роўнанапру́жанай
роўнанапру́жанае		 роўнанапру́жанага роўнанапру́жаных
Д. роўнанапру́жанаму роўнанапру́жанай роўнанапру́жанаму роўнанапру́жаным
В. роўнанапру́жаны (неадуш.)
роўнанапру́жанага (адуш.)		 роўнанапру́жаную роўнанапру́жанае роўнанапру́жаныя (неадуш.)
роўнанапру́жаных (адуш.)
Т. роўнанапру́жаным роўнанапру́жанай
роўнанапру́жанаю		 роўнанапру́жаным роўнанапру́жанымі
М. роўнанапру́жаным роўнанапру́жанай роўнанапру́жаным роўнанапру́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)