роўнамагчы́мы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. роўнамагчы́мы роўнамагчы́мая роўнамагчы́мае роўнамагчы́мыя
Р. роўнамагчы́мага роўнамагчы́май
роўнамагчы́мае		 роўнамагчы́мага роўнамагчы́мых
Д. роўнамагчы́маму роўнамагчы́май роўнамагчы́маму роўнамагчы́мым
В. роўнамагчы́мы (неадуш.)
роўнамагчы́мага (адуш.)		 роўнамагчы́мую роўнамагчы́мае роўнамагчы́мыя (неадуш.)
роўнамагчы́мых (адуш.)
Т. роўнамагчы́мым роўнамагчы́май
роўнамагчы́маю		 роўнамагчы́мым роўнамагчы́мымі
М. роўнамагчы́мым роўнамагчы́май роўнамагчы́мым роўнамагчы́мых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)