роўнамагу́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. роўнамагу́тны роўнамагу́тная роўнамагу́тнае роўнамагу́тныя
Р. роўнамагу́тнага роўнамагу́тнай
роўнамагу́тнае		 роўнамагу́тнага роўнамагу́тных
Д. роўнамагу́тнаму роўнамагу́тнай роўнамагу́тнаму роўнамагу́тным
В. роўнамагу́тны (неадуш.)
роўнамагу́тнага (адуш.)		 роўнамагу́тную роўнамагу́тнае роўнамагу́тныя (неадуш.)
роўнамагу́тных (адуш.)
Т. роўнамагу́тным роўнамагу́тнай
роўнамагу́тнаю		 роўнамагу́тным роўнамагу́тнымі
М. роўнамагу́тным роўнамагу́тнай роўнамагу́тным роўнамагу́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)