роўнаканцо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. роўнаканцо́вы роўнаканцо́вая роўнаканцо́вае роўнаканцо́выя
Р. роўнаканцо́вага роўнаканцо́вай
роўнаканцо́вае		 роўнаканцо́вага роўнаканцо́вых
Д. роўнаканцо́ваму роўнаканцо́вай роўнаканцо́ваму роўнаканцо́вым
В. роўнаканцо́вы (неадуш.)
роўнаканцо́вага (адуш.)		 роўнаканцо́вую роўнаканцо́вае роўнаканцо́выя (неадуш.)
роўнаканцо́вых (адуш.)
Т. роўнаканцо́вым роўнаканцо́вай
роўнаканцо́ваю		 роўнаканцо́вым роўнаканцо́вымі
М. роўнаканцо́вым роўнаканцо́вай роўнаканцо́вым роўнаканцо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)