ро́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ро́хканне | |
ро́хкання | |
ро́хканню | |
ро́хканне | |
ро́хканнем | |
ро́хканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
ро́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ро́хканне | |
ро́хкання | |
ро́хканню | |
ро́хканне | |
ро́хканнем | |
ро́хканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)