розначыта́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. розначыта́нне розначыта́нні
Р. розначыта́ння розначыта́нняў
Д. розначыта́нню розначыта́нням
В. розначыта́нне розначыта́нні
Т. розначыта́ннем розначыта́ннямі
М. розначыта́нні розначыта́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)