рознастаро́нні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рознастаро́нні рознастаро́нняя рознастаро́нняе рознастаро́ннія
Р. рознастаро́нняга рознастаро́нняй
рознастаро́нняе		 рознастаро́нняга рознастаро́нніх
Д. рознастаро́нняму рознастаро́нняй рознастаро́нняму рознастаро́ннім
В. рознастаро́нні (неадуш.)
рознастаро́нняга (адуш.)		 рознастаро́ннюю рознастаро́нняе рознастаро́ннія (неадуш.)
рознастаро́нніх (адуш.)
Т. рознастаро́ннім рознастаро́нняй
рознастаро́нняю		 рознастаро́ннім рознастаро́ннімі
М. рознастаро́ннім рознастаро́нняй рознастаро́ннім рознастаро́нніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)