рознарабо́чы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
рознарабо́чы | рознарабо́чая | рознарабо́чыя | |
рознарабо́чага | рознарабо́чай | рознарабо́чых | |
рознарабо́чаму | рознарабо́чай | рознарабо́чым | |
рознарабо́чага | рознарабо́чую | рознарабо́чых | |
рознарабо́чым | рознарабо́чай рознарабо́чаю |
рознарабо́чымі | |
рознарабо́чым | рознарабо́чай | рознарабо́чых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)