ржа́вінне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ржа́вінне | |
| ржа́віння | |
| ржа́вінню | |
| ржа́вінне | |
| ржа́віннем | |
| ржа́вінні |
Іншыя варыянты: ржаві́нне.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)