ржаві́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ржаві́нне | |
| ржаві́ння | |
| ржаві́нню | |
| ржаві́нне | |
| ржаві́ннем | |
| ржаві́нні |
Іншыя варыянты: ржа́вінне.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)