раўначле́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўначле́нны раўначле́нная раўначле́ннае раўначле́нныя
Р. раўначле́ннага раўначле́ннай
раўначле́ннае		 раўначле́ннага раўначле́нных
Д. раўначле́ннаму раўначле́ннай раўначле́ннаму раўначле́нным
В. раўначле́нны (неадуш.)
раўначле́ннага (адуш.)		 раўначле́нную раўначле́ннае раўначле́нныя (неадуш.)
раўначле́нных (адуш.)
Т. раўначле́нным раўначле́ннай
раўначле́ннаю		 раўначле́нным раўначле́ннымі
М. раўначле́нным раўначле́ннай раўначле́нным раўначле́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)