раўнафо́кусны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнафо́кусны раўнафо́кусная раўнафо́куснае раўнафо́кусныя
Р. раўнафо́куснага раўнафо́куснай
раўнафо́куснае		 раўнафо́куснага раўнафо́кусных
Д. раўнафо́куснаму раўнафо́куснай раўнафо́куснаму раўнафо́кусным
В. раўнафо́кусны (неадуш.)
раўнафо́куснага (адуш.)		 раўнафо́кусную раўнафо́куснае раўнафо́кусныя (неадуш.)
раўнафо́кусных (адуш.)
Т. раўнафо́кусным раўнафо́куснай
раўнафо́куснаю		 раўнафо́кусным раўнафо́куснымі
М. раўнафо́кусным раўнафо́куснай раўнафо́кусным раўнафо́кусных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)