раўнастро́фны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнастро́фны раўнастро́фная раўнастро́фнае раўнастро́фныя
Р. раўнастро́фнага раўнастро́фнай
раўнастро́фнае		 раўнастро́фнага раўнастро́фных
Д. раўнастро́фнаму раўнастро́фнай раўнастро́фнаму раўнастро́фным
В. раўнастро́фны (неадуш.)
раўнастро́фнага (адуш.)		 раўнастро́фную раўнастро́фнае раўнастро́фныя (неадуш.)
раўнастро́фных (адуш.)
Т. раўнастро́фным раўнастро́фнай
раўнастро́фнаю		 раўнастро́фным раўнастро́фнымі
М. раўнастро́фным раўнастро́фнай раўнастро́фным раўнастро́фных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)