раўнапле́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнапле́чы раўнапле́чая раўнапле́чае раўнапле́чыя
Р. раўнапле́чага раўнапле́чай
раўнапле́чае		 раўнапле́чага раўнапле́чых
Д. раўнапле́чаму раўнапле́чай раўнапле́чаму раўнапле́чым
В. раўнапле́чы (неадуш.)
раўнапле́чага (адуш.)		 раўнапле́чую раўнапле́чае раўнапле́чыя (неадуш.)
раўнапле́чых (адуш.)
Т. раўнапле́чым раўнапле́чай
раўнапле́чаю		 раўнапле́чым раўнапле́чымі
М. раўнапле́чым раўнапле́чай раўнапле́чым раўнапле́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)