раўназбе́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўназбе́жны раўназбе́жная раўназбе́жнае раўназбе́жныя
Р. раўназбе́жнага раўназбе́жнай
раўназбе́жнае		 раўназбе́жнага раўназбе́жных
Д. раўназбе́жнаму раўназбе́жнай раўназбе́жнаму раўназбе́жным
В. раўназбе́жны (неадуш.)
раўназбе́жнага (адуш.)		 раўназбе́жную раўназбе́жнае раўназбе́жныя (неадуш.)
раўназбе́жных (адуш.)
Т. раўназбе́жным раўназбе́жнай
раўназбе́жнаю		 раўназбе́жным раўназбе́жнымі
М. раўназбе́жным раўназбе́жнай раўназбе́жным раўназбе́жных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)