раўнаду́шнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раўнаду́шнік раўнаду́шнікі
Р. раўнаду́шніка раўнаду́шнікаў
Д. раўнаду́шніку раўнаду́шнікам
В. раўнаду́шніка раўнаду́шнікаў
Т. раўнаду́шнікам раўнаду́шнікамі
М. раўнаду́шніку раўнаду́шніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)