раўнаду́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнаду́шны раўнаду́шная раўнаду́шнае раўнаду́шныя
Р. раўнаду́шнага раўнаду́шнай
раўнаду́шнае		 раўнаду́шнага раўнаду́шных
Д. раўнаду́шнаму раўнаду́шнай раўнаду́шнаму раўнаду́шным
В. раўнаду́шны (неадуш.)
раўнаду́шнага (адуш.)		 раўнаду́шную раўнаду́шнае раўнаду́шныя (неадуш.)
раўнаду́шных (адуш.)
Т. раўнаду́шным раўнаду́шнай
раўнаду́шнаю		 раўнаду́шным раўнаду́шнымі
М. раўнаду́шным раўнаду́шнай раўнаду́шным раўнаду́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)