раўнадзё́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнадзё́нны раўнадзё́нная раўнадзё́ннае раўнадзё́нныя
Р. раўнадзё́ннага раўнадзё́ннай
раўнадзё́ннае		 раўнадзё́ннага раўнадзё́нных
Д. раўнадзё́ннаму раўнадзё́ннай раўнадзё́ннаму раўнадзё́нным
В. раўнадзё́нны (неадуш.)
раўнадзё́ннага (адуш.)		 раўнадзё́нную раўнадзё́ннае раўнадзё́нныя (неадуш.)
раўнадзё́нных (адуш.)
Т. раўнадзё́нным раўнадзё́ннай
раўнадзё́ннаю		 раўнадзё́нным раўнадзё́ннымі
М. раўнадзё́нным раўнадзё́ннай раўнадзё́нным раўнадзё́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)