раўнадзе́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнадзе́йны раўнадзе́йная раўнадзе́йнае раўнадзе́йныя
Р. раўнадзе́йнага раўнадзе́йнай
раўнадзе́йнае		 раўнадзе́йнага раўнадзе́йных
Д. раўнадзе́йнаму раўнадзе́йнай раўнадзе́йнаму раўнадзе́йным
В. раўнадзе́йны (неадуш.)
раўнадзе́йнага (адуш.)		 раўнадзе́йную раўнадзе́йнае раўнадзе́йныя (неадуш.)
раўнадзе́йных (адуш.)
Т. раўнадзе́йным раўнадзе́йнай
раўнадзе́йнаю		 раўнадзе́йным раўнадзе́йнымі
М. раўнадзе́йным раўнадзе́йнай раўнадзе́йным раўнадзе́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)