рацпрапано́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| рацпрапано́ва | рацпрапано́вы | |
| рацпрапано́вы | рацпрапано́ў | |
| рацпрапано́ве | рацпрапано́вам | |
| рацпрапано́ву | рацпрапано́вы | |
| рацпрапано́вай рацпрапано́ваю |
рацпрапано́вамі | |
| рацпрапано́ве | рацпрапано́вах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)