рахункаво́дчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рахункаво́дчы рахункаво́дчая рахункаво́дчае рахункаво́дчыя
Р. рахункаво́дчага рахункаво́дчай
рахункаво́дчае		 рахункаво́дчага рахункаво́дчых
Д. рахункаво́дчаму рахункаво́дчай рахункаво́дчаму рахункаво́дчым
В. рахункаво́дчы (неадуш.)
рахункаво́дчага (адуш.)		 рахункаво́дчую рахункаво́дчае рахункаво́дчыя (неадуш.)
рахункаво́дчых (адуш.)
Т. рахункаво́дчым рахункаво́дчай
рахункаво́дчаю		 рахункаво́дчым рахункаво́дчымі
М. рахункаво́дчым рахункаво́дчай рахункаво́дчым рахункаво́дчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)