расшумава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расшумава́ны расшумава́ная расшумава́нае расшумава́ныя
Р. расшумава́нага расшумава́най
расшумава́нае		 расшумава́нага расшумава́ных
Д. расшумава́наму расшумава́най расшумава́наму расшумава́ным
В. расшумава́ны (неадуш.)
расшумава́нага (адуш.)		 расшумава́ную расшумава́нае расшумава́ныя (неадуш.)
расшумава́ных (адуш.)
Т. расшумава́ным расшумава́най
расшумава́наю		 расшумава́ным расшумава́нымі
М. расшумава́ным расшумава́най расшумава́ным расшумава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)