расшуга́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расшуга́ю расшуга́ем
2-я ас. расшуга́еш расшуга́еце
3-я ас. расшуга́е расшуга́юць
Прошлы час
м. расшуга́ў расшуга́лі
ж. расшуга́ла
н. расшуга́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час расшуга́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)