расштыбо́ўшчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. расштыбо́ўшчык расштыбо́ўшчыкі
Р. расштыбо́ўшчыка расштыбо́ўшчыкаў
Д. расштыбо́ўшчыку расштыбо́ўшчыкам
В. расштыбо́ўшчык расштыбо́ўшчыкі
Т. расштыбо́ўшчыкам расштыбо́ўшчыкамі
М. расштыбо́ўшчыку расштыбо́ўшчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)