расштыбо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. расштыбо́ўка
Р. расштыбо́ўкі
Д. расштыбо́ўцы
В. расштыбо́ўку
Т. расштыбо́ўкай
расштыбо́ўкаю
М. расштыбо́ўцы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)