расшабуня́ць
‘развесяліць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| расшабуня́ю | расшабуня́ем | |
| расшабуня́еш | расшабуня́еце | |
| расшабуня́е | расшабуня́юць | |
| Прошлы час | ||
| расшабуня́ў | расшабуня́лі | |
| расшабуня́ла | ||
| расшабуня́ла | ||
| Загадны лад | ||
| расшабуня́й | расшабуня́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| расшабуня́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)