расчыхво́сціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расчыхво́шчу расчыхво́сцім
2-я ас. расчыхво́сціш расчыхво́сціце
3-я ас. расчыхво́сціць расчыхво́сцяць
Прошлы час
м. расчыхво́сціў расчыхво́сцілі
ж. расчыхво́сціла
н. расчыхво́сціла
Загадны лад
2-я ас. расчыхво́сць расчыхво́сцьце
Дзеепрыслоўе
прош. час расчыхво́сціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)