расчыкры́жыць

‘разрэзаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расчыкры́жу расчыкры́жым
2-я ас. расчыкры́жыш расчыкры́жыце
3-я ас. расчыкры́жыць расчыкры́жаць
Прошлы час
м. расчыкры́жыў расчыкры́жылі
ж. расчыкры́жыла
н. расчыкры́жыла
Загадны лад
2-я ас. расчыкры́ж расчыкры́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час расчыкры́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)