расчо́маць
‘дапетрыць, скеміць, зразумець што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| расчо́маю | расчо́маем | |
| расчо́маеш | расчо́маеце | |
| расчо́мае | расчо́маюць | |
| Прошлы час | ||
| расчо́маў | расчо́малі | |
| расчо́мала | ||
| расчо́мала | ||
| Загадны лад | ||
| расчо́май | расчо́майце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| расчо́маўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)