расчалаве́чваць
‘пазбаўляць каго-небудзь чалавечых уласцівасцяў’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| расчалаве́чваю | расчалаве́чваем | |
| расчалаве́чваеш | расчалаве́чваеце | |
| расчалаве́чвае | расчалаве́чваюць | |
| Прошлы час | ||
| расчалаве́чваў | расчалаве́чвалі | |
| расчалаве́чвала | ||
| расчалаве́чвала | ||
| Загадны лад | ||
| расчалаве́чвай | расчалаве́чвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| расчалаве́чваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)