расчалаве́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| расчалаве́чванне | |
| расчалаве́чвання | |
| расчалаве́чванню | |
| расчалаве́чванне | |
| расчалаве́чваннем | |
| расчалаве́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)