расчалаве́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расчалаве́чаны расчалаве́чаная расчалаве́чанае расчалаве́чаныя
Р. расчалаве́чанага расчалаве́чанай
расчалаве́чанае
расчалаве́чанага расчалаве́чаных
Д. расчалаве́чанаму расчалаве́чанай расчалаве́чанаму расчалаве́чаным
В. расчалаве́чаны (неадуш.)
расчалаве́чанага (адуш.)
расчалаве́чаную расчалаве́чанае расчалаве́чаныя (неадуш.)
расчалаве́чаных (адуш.)
Т. расчалаве́чаным расчалаве́чанай
расчалаве́чанаю
расчалаве́чаным расчалаве́чанымі
М. расчалаве́чаным расчалаве́чанай расчалаве́чаным расчалаве́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)