расчака́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| расчака́ньванне | |
| расчака́ньвання | |
| расчака́ньванню | |
| расчака́ньванне | |
| расчака́ньваннем | |
| расчака́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)