расцярэ́бліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| расцярэ́бліванне | |
| расцярэ́блівання | |
| расцярэ́бліванню | |
| расцярэ́бліванне | |
| расцярэ́бліваннем | |
| расцярэ́бліванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)