расхіта́ць

‘расхістаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расхіта́ю расхіта́ем
2-я ас. расхіта́еш расхіта́еце
3-я ас. расхіта́е расхіта́юць
Прошлы час
м. расхіта́ў расхіта́лі
ж. расхіта́ла
н. расхіта́ла
Загадны лад
2-я ас. расхіта́й расхіта́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час расхіта́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)