расху́таць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расху́таю расху́таем
2-я ас. расху́таеш расху́таеце
3-я ас. расху́тае расху́таюць
Прошлы час
м. расху́таў расху́талі
ж. расху́тала
н. расху́тала
Загадны лад
2-я ас. расху́тай расху́тайце
Дзеепрыслоўе
прош. час расху́таўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)