расхрабуста́ць
‘разбіць, растаптаць (што-небудзь шкляное)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| расхрабушчу́ | расхрабу́шчам | |
| расхрабу́шчаш | расхрабу́шчаце | |
| расхрабу́шча | расхрабу́шчуць | |
| Прошлы час | ||
| расхрабуста́ў | расхрабуста́лі | |
| расхрабуста́ла | ||
| расхрабуста́ла | ||
| Загадны лад | ||
| расхрабушчы́ | расхрабушчы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| расхрабуста́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)