расхму́рыць

‘расхмурыць твар’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расхму́ру расхму́рым
2-я ас. расхму́рыш расхму́рыце
3-я ас. расхму́рыць расхму́раць
Прошлы час
м. расхму́рыў расхму́рылі
ж. расхму́рыла
н. расхму́рыла
Загадны лад
2-я ас. расхму́р расхму́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час расхму́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)