расхваці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - расхва́цім
2-я ас. - расхва́ціце
3-я ас. расхва́ціць расхва́цяць
Прошлы час
м. расхваці́ў расхваці́лі
ж. расхваці́ла
н. расхваці́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час расхваці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)