расфундзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расфунджу́ расфундзі́м
2-я ас. расфундзі́ш расфундзіце́
3-я ас. расфундзі́ць расфундзя́ць
Прошлы час
м. расфундзі́ў расфундзі́лі
ж. расфундзі́ла
н. расфундзі́ла
Загадны лад
2-я ас. расфундзі́ расфундзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час расфундзі́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)