расфарматава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| расфарматава́нне | |
| расфарматава́ння | |
| расфарматава́нню | |
| расфарматава́нне | |
| расфарматава́ннем | |
| расфарматава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)