расфарбо́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| расфарбо́ўшчык | расфарбо́ўшчыкі | |
| расфарбо́ўшчыка | расфарбо́ўшчыкаў | |
| расфарбо́ўшчыку | расфарбо́ўшчыкам | |
| расфарбо́ўшчыка | расфарбо́ўшчыкаў | |
| расфарбо́ўшчыкам | расфарбо́ўшчыкамі | |
| расфарбо́ўшчыку | расфарбо́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)