расфакусава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| расфакусава́нне | |
| расфакусава́ння | |
| расфакусава́нню | |
| расфакусава́нне | |
| расфакусава́ннем | |
| расфакусава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)