растры́сціць

‘разбіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. растры́шчу растры́сцім
2-я ас. растры́сціш растры́сціце
3-я ас. растры́сціць растры́сцяць
Прошлы час
м. растры́сціў растры́сцілі
ж. растры́сціла
н. растры́сціла
Загадны лад
2-я ас. растры́сці растры́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час растры́сціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)