растрыно́жыць
‘распутаць каго-небудзь, што-небудзь (растрыножыць ногі каня)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| растрыно́жу | растрыно́жым | |
| растрыно́жыш | растрыно́жыце | |
| растрыно́жыць | растрыно́жаць | |
| Прошлы час | ||
| растрыно́жыў | растрыно́жылі | |
| растрыно́жыла | ||
| растрыно́жыла | ||
| Загадны лад | ||
| растрыно́ж | растрыно́жце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| растрыно́жыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)