растро́па
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| растро́па | растро́пы | |
| растро́пы | растро́п | |
| растро́пе | растро́пам | |
| растро́пу | растро́п | |
| растро́пай растро́паю |
растро́памі | |
| растро́пе | растро́пах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)