растамо́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| растамо́жаны | растамо́жаная | растамо́жанае | растамо́жаныя | |
| растамо́жанага | растамо́жанай растамо́жанае | растамо́жанага | растамо́жаных | |
| растамо́жанаму | растамо́жанай | растамо́жанаму | растамо́жаным | |
| растамо́жаны ( растамо́жанага ( | растамо́жаную | растамо́жанае | растамо́жаныя ( растамо́жаных ( | |
| растамо́жаным | растамо́жанай растамо́жанаю | растамо́жаным | растамо́жанымі | |
| растамо́жаным | растамо́жанай | растамо́жаным | растамо́жаных | |
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)